Ρήξη Αχίλλειου τένοντα -διάγνωση και αποκατάσταση

>

 Του Χρήστου Λαμπράκη Ορθοπαιδικού Χειρουργού.                                 
Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ένας από τους ισχυρότερους και μεγαλύτερους τένοντες του ανθρώπινου...
σώματος και ανατομικά δημιουργείται από τη συμβολή του δικέφαλου γαστροκνημίου καθώς και του υποκνημίδιου μυ καθώς αποτελεί την προέκτασή τους. Οι ρήξεις του αχίλλειου τένοντα αποτελούν την τρίτη συχνότερη ρήξη τένοντα στο ανθρώπινο σώμα. Τα τελευταία χρόνια η συχνότητα των ρήξεων παρουσιάζει εντυπωσιακή άνοδο και αυτό κυρίως  οφείλεται στην αύξηση του ερασιτεχνικού αθλητισμού ( Αθλητές του σαββατοκύριακου- ‘’weekend warriors’’ ).

       
Επιδημιολογικά η συχνότητα εμφάνισης της ρήξης είναι περίπου 18 : 100.000 το χρόνο, το φύλο προτίμησης είναι οι άντρες και η ηλικία εμφάνισης είναι μεταξύ 30-45. Παράγοντες κίνδυνου αποτελούν η χρήση κινολονών στο παρελθόν, επαναλαμβανόμενες  απλές κακώσεις αχιλλείου ( τενοντοπάθειες ), το ιστορικό ρευματοπαθειών και άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων, η χρήση στεροειδών και όπως προαναφέραμε η απότομη ή περιστασιακή επάνοδο σε αθλητικές δραστηριότητες.
Ο μηχανισμός ρήξης του αχιλλείου τένοντα είναι συνήθως τραυματικός κατά την διάρκεια κάποιας έντονης ή αθλητικής δραστηριότητας. Η ρήξη συνήθως συμβαίνει 4-6 εκ. από την  κατάφυση του Αχιλλείου στο οστό της πτέρνας σε μια περιοχή όπου εκ φύσεως είναι πτωχή σε αιμάτωση.
Ο ασθενής συνήθως αναφέρει κατά την ρήξη ένα αίσθημα χτυπήματος ‘’πέτρας’’- λακτίσματος  στο πίσω μέρος της γαστροκνημιαίας που συνοδεύεται με αδυναμία βάδισης και οίδημα. Κατά την κλινική εξέταση ο ειδικός μπορεί να ψηλαφήσει το κενό της ρήξης όπως επίσης με κλινικές δοκιμασίες να βγάλει ασφαλή διάγνωση χωρίς περαιτέρω εξετάσεις.

   
Η διάγνωση της ρήξης του Αχιλλείου τένοντα γίνεται κατά μεγάλο ποσοστό κλινικά ενώ θέση στην διαγνωστική φαρέτρα έχει ο υπέρηχος μαλακών μορίων όπως επίσης και η μαγνητική τομογραφία ειδικά σε περιπτώσεις χρόνιας ή παραμελημένης ρήξης.
Η αντιμετώπιση των ρήξεων του Αχιλλείου τένοντα είναι κατά βάση χειρουργική. Στις περιπτώσεις χρονίων ρήξεων ( πάνω από 3 εβδομάδες ή παραμελημένες περιπτώσεις  ) η χειρουργική αποκατάσταση είναι περισσότερο πολύπλοκη και περιλαμβάνει μεγάλες τομές και ίσως τενοντομεταφορές. Η συντηρητική αντιμετώπιση γίνεται με ειδικούς νάρθηκες σε περιπτώσεις όπου δεν έχουμε πλήρη ρήξη ή ο ασθενής είναι αρκετά προχωρημένος σε ηλικία και χαμηλών απαιτήσεων στην καθημερινότητα του.
Η χειρουργική λύση στις πρόσφατες ρήξεις  (κάτω από 3 εβδομαδες )  είναι η ενδεδειγμένη και μάλιστα προσωπική επιλογή αποτελεί η διαδερμική τεχνική, μη χρονοβόρα και χωρίς ανάγκη γενικής αναισθησίας. Η διαδερμική τεχνική προσφέρει γρηγορότερη αποκατάσταση χωρίς μεγάλες τομές και έτσι ο φόβος μη σωστής επούλωσης του χειρουργικού τραύματος απομακρύνεται.

ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ Θ . ΧΡΗΣΤΟΣ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΟΛΟΓΟΣ
ΜΠΑΙΜΠΑ 32 4ος όροφος –Αγρίνιο - Τηλέφωνο επικοινωνίας : 6907509340 - 2641181082